Hime returns! :3

Ohayo minna!

No to sporo czasu mnie nie było :). Pisząc na blogu miałam straszne wyrzuty sumienia, że zaniedbuję naukę (nie, żebym cały dzień przykuwała xD). A przecież na koniec roku trzeba by było się trochę postarać, żeby całkiem nie zwalić ocen. Tym bardziej, że to ostatnia klasa w gimnazjum. Szczerze mówiąc, strasznie żałuję, że się tak leniłam przez trzy lata. Ale cóż. Gimnazjum zakończę ze średnią 4,44. Nie jest najgorzej, ale wiem, że gdybym nie była takim leniem, to było by o wiele lepiej ;).

Hm, dlaczego więc tak nagle znowu piszę? Heh, okej, to logiczne xD. Oceny już są wystawione *z rezygnacją patrzy w dal*. A jutro mają przyjść wyniki z egzaminu >.< . Wiem, że zwaliłam historię. Na pewno zwaliłam historię *boi się*. No i na dodatek lekko się przeraziłam, że przerwy między komentarzami, które tu piszecie, są coraz dłuższe. Uznałam, że najwyższy czas napisać nowy post :D.

Swoją drogą, nie sądzicie, że Rin w długich włosach wygląda kawaiiiiiiiiiii? *.*

W ogóle! Nie pochwaliłam wycieczką szkolną! Jechałam do Warszawy na trzy dni (nie, ta wycieczka wcale nie była w maju >.<). W zasadzie to nie chodzi mi o samą wycieczkę, ale mój nabytek kupiony w empiku :D. Okej, w prawdzie to tylko manga i magazyn, ale jak miło, że moja kolekcja jednak małymi kroczkami się powiększa <33 .="" p="">

UWAGABOTAKITYCISPOLER Strasznie się cieszę, że trafił mi się akurat 27 tom Bleacha. Mi, jako nieuleczalnej romantyczce, odcinek, w którym toczyła się akcja z 27 tomu, podobał się najbardziej. Jak Orihime była w pokoju Ichigo i nad nim płakała, to myślałam, że się posikam z wrażenia X_X . No i te rysunki! Śliiiczne. W ogóle się nie zawiodłam na tej mandze ♥.

I co ja to tam jeszcze kupiłam? Aaa, no tak, Kyaa! Pamiętam dobrze jak wielki dylemat miałam w Empiku - Kyaa! czy Otaku (tak sobie teraz myślę, że mogłam kupić oba *klepie się w czoło*)? W końcu wybrałam jednak Kyaa!, bo mieścił mi się do torebki. Z wyboru magazynu nie byłam jednak tak dumna, jak z Bleacha. Powiem, że nawet odrobinkę się rozczarowałam. Nie polecam, ani nie odradzam. Magazyn jest ciekawy, ale jednak muszę pamiętać, żeby następnym razem wybrać Otaku!

Cóż jeszcze? Pierwszy raz w życiu jadłam Pocky! Truskawkowe. Mniaam. Trochę takie... mdłe (podpatrzyłam to określenie w jednym komentarzu na yatta.pl, ale w gruncie rzeczy racja!). Aleee mimo wszystko słodycz ten był bardzo smaczny! Chcę kiedyś jeszcze spróbować Pocky o smaku Zielonej Herbaty. Aaaa no i czekoladowe, obowiązkowo! 

Iii zdobyłam pierwsze osiągnięcie na yatta.pl - za pierwszy zamówiony towar (którym był prezent dla... kolegi xD. Eeeeh, mam nadzieję, że on tego nie czyta). Razem w przesyłką przyszła do mnie taka przypinka :<3 .="" p="">

No i to chyba tyle. A jakie anime obejrzałam od ostatniego czasu? 

Ano hi mita hana no namae wo bokutachi wa mada shiranai - ale beczałam, nie uwierzycie. Już na początku ostatniego odcinka zrobiło mi się smutno, a w połowie miałam łzy w oczach, które z biegiem odcinka zaczęły spływać... He he he. Gorąco zachęcam do obejrzenia tego anime! Może jakąś recenzję napiszę jak mi się będzie chciało, bo warto. W zasadzie nie wiem, czy to anime ma jakieś przesłanie, poza tym, że przyjaźń jest ważna w życiu. Może piszę jeszcze trochę pod wpływem emocji, nie wiem naprawdę. Ale to nie zmienia faktu, że Ano hi mita... strasznie mi się podobało. Ahh, nawet nie napisałam o czym to jest, ale to możecie sobie łatwo wyszukać w necie :). 

Durarara - no to jestem przy 4 czy 5 odcinku i nie mogę się zabrać dalej. Chociaż anime podoba mi się, jak na razie, wydaję się bardzo dobre, słyszałam o tym mnóstwo pochlebnych opinii... Jakoś mnie nie wciąga. Wspomniane wyżej Ano hi mita hana no namae wo bokutachi wa mada shiranai wciągnęło mnie od pierwszego odcinka, DRRR nie. Ale nie będę się zniechęcać i choćbym miała się męczyć, obejrzę to. Mam nadzieję, że akcja szybko się rozkręci i oglądanie kolejnych odcinków będzie przyjemnością (nie powiem, żeby źle mi się oglądało sceny z Izayą, no ale...).

Kaichou wa Maid-sama - dla odmiany (chociaż dla mnie to chyba jednak standard) jakieś shoujo. Od dawna chciałam to obejrzeć, a teraz potrzebuję jakiegoś lekkiego anime, więc dzisiaj się za to zabrałam. W połowie 3 odcinka przerwał mi tato. Zeszłam z komputera i tak złożyło, że poszłam spać. Przed chwilą wstałam i jakoś nie mam ochoty oglądać dalej. Ale nieważne. Usui zdecydowanie jest najprzystojniejszym facetem z anime (trafia do mojej listy z L, Zero, Ulquiorrą, Ichigo, Kuroko, Kise... Aahh, myślę, że Izaya też tam wkrótce dołączy *krew z nosa* :DD.). Dla niego obejrzę wszystkie 26 odcinków!

Shingeki no kyojin - gomene, musiałam! SnK strasznie mi się spodobało i wiele spodziewałam się po tym anime. Specyficzna kreska przypadła mi do gustu, a bardzo dobra muzyka wpadła w ucho. Ale im dłużej oglądam, tym bardziej wszystko wydaje mi się naciągane, a momentami nawet nudnawe (co, myślę, że się nie wyklucza z tym, że niecierpliwie czekam na kolejne odcinki). Anime jednak ma potencjał i mam nadzieję, że się nie rozczaruję. Ale wszystko się jeszcze okaże, a tym czasem byle do niedzieli!

Haha, no to, to by chyba było na tyle :D. Jak ktoś rzyga tęczą po moim NIECO przesłodzonym poście, to zalecam poczekanie kilku dni. Być może dodam tu początek mojego opowiadania. Uwierzcie, nie jest ani trochę kawaii :).

No to żegnam Was i zapewniam, że kolejna notka nie pojawi się dopiero za dwa miesiące *ciekawa, czy ktoś wytrwał do końca*.

Bye :*.